Przyroda Chodzieży

Okolice miasta
Ciekawe dla dzieci
Punkt widokowy
Ciekawe przez cały rok
Na plenerze
Miejsce dla romantyków
Szwajcaria Chodzieska
Gmina położona jest na terenie dwóch krain — Doliny Noteci i Pojezierza Chodzieskiego. Jej północną granicę wytycza Noteć. Szeroką, kilkukilometrową część pradoliny zajmują płaskie, jak stół łąki. Dalej od rzeki pojawiają się pagórkowate tereny, które sprawiają wrażenie rzeźby przedgórskiej. Obszar ten ze względu na walory krajobrazowe nazywany jest Szwajcarią Chodzieską. Lasy zajmują aż 49 proc. powierzchni gminy.

Nadleśnictwo Podanin należy do najstarszych w Lasach Państwowych. Swój rodowód wywodzi od Królewskiego Nadleśnictwa Podanin i Nadleśnictwa Margonin-Wieś. Nadleśnictwo Podanin zostało utworzone 1 października 1828 roku, czyli w epoce Wielkiego Księstwa Poznańskiego. Świadczy o tym dokument, znajdujący się w archiwum w Bydgoszczy. Warto też wspomnieć, że najstarszy zapisek o leśnikach w Podaninie widnieje w spisie ludności z 1773 roku, w którym wykazano gajowego. Ponad 50 proc. powierzchni gminy stanowią tereny krajobrazu chronionego. Warto odwiedzić Papiernię, urokliwe miejsce nad małym jeziorkiem o tej samej nazwie (pow. 4,29 ha), gdzie kiedyś była leśniczówka, a jeszcze dawniej — nad strumykiem wypływającym z jeziora — młyn papierniczy, wymieniany w dokumentach w XVIII wieku. Perełką krajobrazową jest osada Trojanka, położona wśród wzgórz, lasów, ze starym młynem wodnym. Na łąkach nadnoteckich występują rzadkie gatunki ptaków i zwierząt (orzeł bielik, bocian czarny, kania, wydra, bobry, daniel i łoś).

Przyrodniczą perełką są drzewostany bukowe położone wokół wzniesienia Gontyniec (191,5 m n.p.m.). Pokrywają one tereny moreny czołowej, tworząc lity las bukowy o powierzchni 186 ha. Zbocza Gontyńca poprzecinane licznymi dolinami o stromych stokach tworzą niezwykle urokliwy zakątek krajobrazu Szwajcarii Chodzieskiej — krainy, która rozciąga się między Chodzieżą, Margoninem i Szamocinem. Najstarszy starodrzew bukowy w tym rejonie ma ponad 160 lat. Ochronę buczyn na tym terenie zapoczątkował natomiast w 1730 r. Mateusz Grudziński, właściciel Chodzieży i okolicznych dóbr, który dzieląc swój las między osadników, zabronił im wycinki buków i dębów (z dzisiejszej perspektywy czasu można to śmiało uznać za akt ochrony przyrody). Obrzeża buczyn porastają dąbrowy nieco młodsze od buka, których łączna powierzchnia wynosi 100ha.